Celiakia wolna od mitów
Choć wiele osób przyznaje, że termin „celiakia” nie jest im obcy, niejednokrotnie okazuje się, że nie wiemy nic konkretnego na temat tej choroby. Warto więc uzupełnić naszą wiedzę zwłaszcza, że mamy do czynienia ze schorzeniem, wokół którego nagromadziło się wiele mitów i niedomówień czyniąc z niego chorobę wyjątkowo tajemniczą. Na wstępie warto wspomnieć o glutenie, a więc o białku, z którym mamy do czynienia w pszenicy, jęczmieniu, życie oraz owsie. Oczywiście, w każdym z nich mamy do czynienia z nieco innym rodzajem tego białka, wszystkie jednak są na tyle podobne, że ich nazwa jest wspólna.
To właśnie gluten przyczynia się do tego, że poprawia się smak pieczywa, a ono samo jest bardziej puszyste i nie wysycha tak szybko. Nie da się więc ukryć, że jego obecność jest korzystna. A jednak, w pewnych okolicznościach jego wpływ może okazać się wyjątkowo niebezpieczny.
Czy można zapobiec celiakii? Celiakia zaliczana jest do chorób uwarunkowanych genetycznie, jej pojawienie się można jednak wiązać również z niewłaściwą dietą, zwłaszcza w pierwszym roku życia dziecka. Jeśli zatem chcemy uniknąć niebezpieczeństwa, powinniśmy stosować się do tych zaleceń, które odnoszą się do wprowadzania nowych produktów do diety dziecka. Instytut Matki i Dziecka sugeruje, że przez pierwsze dziesięć miesięcy swojego życia dziecko nie powinno mieć kontaktu z glutenem, a produkty z nim w składzie powinny być wprowadzane stopniowo, aby uniknąć objawów celiakii. Jak rozpoznać pierwsze objawy choroby? Istnieje przynajmniej kilka sygnałów wysyłanych przez organizm malucha, które mogą sugerować, że mamy do czynienia z tą chorobą.
Tu na pierwszy plan wysuwa się wychudzony wygląd, alarmować powinien jednak również niedobór wzrostu, zmniejszony apetyt, wzdęty brzuszek, tłuszczowe stolce oraz skłonność do apatii i rozdrażnienia. Tłuszcze, które nie zostały wchłonięte i strawione są wydalane, niestrawione węglowodany ulegają zaś fermentacji. Organizm dziecka nie jest więc zaopatrywany tak w energię, jak i w wystarczającą ilość składników odżywczych, co skutkuje deficytem wagi i wzrostu. Choć wiele osób o tym zapomina, celiakia nie jest wcale chorobą charakterystyczną jedynie dla małych dzieci. Co więcej, jej objawy mogą dać o sobie znać w późniejszym życiu na skutek pewnych sytuacji życiowych. Pacjenci odkrywają więc, że zmagają się z tym problemem, gdy zaczyna im towarzyszyć silny stres, a więc przed poważnym zabiegiem albo daleką podróżą. Chorobę może też wywołać zmiana miejsca zamieszkania lub poważna infekcja. Choroba bywa stwierdzana nawet u pacjentów sześćdziesięcioletnich.
Na ratunek – dieta Jeśli choroba została zdiagnozowana już u niemowlęcia, lekarz często decyduje się na podawanie dziecku specjalnego preparatu, który powstaje z wykorzystaniem produktów wolnych od glutenu. W przypadku dzieci i osób dorosłych zaleca się stosowanie diety bezglutenowej, należy przy tym liczyć się z tym, że okaże się ona niezbędna przez całe życie. Oczywiście, każdy przypadek jest inny, każda zmiana żywieniowa powinna być więc dokonywana po konsultacji z lekarzem.
Co jeść, a czego unikać? Zaletą diety bezglutenowej jest to, że bardzo szybko przyczynia się ona do złagodzenia objawów charakterystycznych dla celiakii. Kluczowe znaczenie powinno mieć więc wyeliminowanie produktów zbożowych, które zawierają gluten. Okazuje się przy tym, że nie wszystkie produkty bezglutenowe są tak samo bezpieczne, gluten dodawany jest bowiem do wielu z nich w celach technologicznych. Unikać należy więc emulgatorów, stabilizatorów, produktów ze skrobią, mąką oraz białkiem roślinnym, w ich składzie może być bowiem obecny i gluten.
Komentarze (0)